نام: حسن بن علی
کنیه: ابومحمد.
القاب: عسکرى، زکى، خالص، صامت، سراج، تقى و خاص (به امام حسن عسکرى(علیه السلام)، امام على النقى(علیه السلام) و امام محمد تقى(علیه السلام)، ابن الرضا نیز گفته مىشد.)
منصب: معصوم سیزدهم و امام یازدهم شیعیان.
تاریخ ولادت: هشتم ربیع الثانى سال ???هجرى.
همچنین چهارم و دهم ربیع الثانى نیز نقل شده است. در مورد سال تولد ایشان نیز برخى گفتهاند که ??? هجرى بوده است.
محل تولد: مدینه مشرفه،
نسب پدرى: ابوالحسن، على بن محمد بن على بن موسى بن جعفر بن محمد بن على بن حسین بن على بن ابىطالب(علیهم السلام).
نام مادر: حُدیث، که او را جدّه مىگفتند.
برخى نام او را سلیل و برخى دیگر، سوسن نقل کردهاند. این بانوى پاکیزه، که در عصر خویش از بهترین زنان عالم بوده و مفتخر به همسرى ذریه پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) است، در ولایت خویش پادشاه زاده بود. امام هادى(علیه السلام) در شأن او فرمود: سلیل، دور از هر آفت، پلیدى و آلودگى است.
مدت امامت: از زمان شهادت پدرش، حضرت امام هادى(علیه السلام)، در سال ??? تا سال ???هجرى، نزدیک به شش سال. این دوره ?سال امامت آن حضرت با قدرت ظاهری بنی عباس همراه بود. امام حسن عسکری از شش سال دوران امامتشان، سه سال را در زندان گذرانیدند.
تاریخ و سبب شهادت: روز جمعه هشتم ربیع الاول سال ??? هجرى، در سن ?? (یا ??) سالگى، به وسیله زهرى که معتمد عباسى به آن حضرت خورانید.
محلدفن: سامرا (درسرزمین عراقکنونى)، در جوار مرقد پدرش، امامهادى(علیه السلام).
همسر: نرجس (صیقل).
فرزند : ابوالقاسم، محمد بن حسن، صاحب الزمان(عجل الله تعالی فرجه الشریف).
امام زمان(علیه السلام) تنها فرزند امام حسن عسکرى(علیه السلام) هستند. امام عسکرى(علیه السلام) تولد و زندگىِ تنها فرزندش را بر بیگانگان پنهان نگه مىداشت تا از سوى دشمنان اهلبیت(علیه السلام) و مزدوران خلیفهآسیبى به وى نرسد.
